Studiefonds voor Afghaanse vrouwen
Stichting Ariana werft donateurs om bij te dragen aan de opleiding van Afghaanse meisjes en vrouwen die daar zelf geen geld voor hebben. U kunt voor dit doel geld overmaken naar ING-rekeningnummer NL70INGB0008245118 in Dordrecht.
Wij houden u op de hoogte van wat er met uw gift gebeurt.
Stichting Ariana studiefonds voor Afghaanse vrouwen werft sinds 2004 fondsen ten behoeve van meisjesstudenten in Kabul, Afghanistan. De stichting geeft aan 51 meisjes, 19 middelbare scholieren en 32 meisjesstudenten tussen 15 en 25 jaar in Kabul een studietoelage van 30 resp. 40 euro per maand.
Met de financiele steun van Ariana studiefonds worden intelligente en gemotiveerde maar arme Afghaanse meisjes in Kabul in de gelegenheid gesteld hun studie te beginnen of af te ronden.
De doelstellingen van de stichting zijn het bevorderen van:
Naar wie zijn wij op zoek?
Wij zijn op zoek naar (ervaren) bestuursleden die zich met name met de kernactiviteit van de Stichting bezig gaan houden: fondsenwerving. Naast fondsenwerving verwachten wij interesse om in teamverband activiteiten te organiseren en ambassadeur te zijn van de stichting.
Heb je interesse?
Stuur ons dan je CV en een korte motivatie toe door naar de bestuursvoorzitter en contactpersoon van de Stichting: mw. S. F. Wahedi, stichtingariana@gmail.com .
Stichting Ariana is een coalitiepartner van “WE CAN end all violence against women”.
Waarom is WE CAN een coalitiepartner van Stichting Ariana?
Onderwijs is belangrijk om als mens verder te komen in het leven. Onderwijs is vaak niet toegankelijk voor meisjes en vrouwen in bepaalde gebieden, culturen en/of landen. Dat moet wat St. Ariana betreft veranderen. Gelijke kansen voor iedereen, ook in het onderwijs.
Lees hieronder voor meer informatie over WE CAN en Stichting Ariana.
In deze nieuwsbrief en jaarverslag laten wij u opnieuw zien welke missie u samen met ons steunt.
Voorts willen wij middels deze nieuwsbrief onze donateurs op de hoogte brengen van de studievoortgang van de meisjes en vrouwen die het afgelopen jaar dankzij de steun van Stichting Ariana onderwijs hebben gevolgd.
Bovendien vindt u in deze nieuwsbrief dankbrieven (van de scholieren en studenten) die uit Afghanistan gestuurd zijn voor de donateurs. De brieven zijn naar het Nederlands vertaald.
Ook kunt u een kort verslag lezen over het leven van een Afghaanse vrouw in Afghanistan en een indruk krijgen over het leven wat voor ons hier in Nederland bijna niet voor te stellen is, echter helaas daar de werkelijkheid blijkt te zijn.
Tenslotte willen wij u danken voor uw interesse, uw steun maar met name voor uw vertrouwen in wat educatie voor meisjes in Afghanistan kan betekenen. Van jongs af aan krijgen wij mee hoe belangrijk het volgen van onderwijs is. Helaas is dit in een land als Afghanistan waar kinderen tijdens oorlogen geboren en getogen worden anders. Stichting Ariana richt zich middels een studietoelage op het verwezenlijken van educatie met name gericht op de ondergeschikte rol van meisjes. Wij geloven dat educatie hoop biedt op onafhankelijkheid. Wij geloven dat educatie in een samenleving waar meisjes decennia onderdrukt worden op den duur vrijheid zal bieden. Vrijheid, een term die voor veel meisjes in Afghanistan een illusie lijkt te zijn. Samen met uw giften lijkt Ariana verandering te brengen en deze illusie toch werkelijkheid te maken.
Beste donateur/lezer,
Namens Stichting Ariana en onze scholieren en studenten in Afghanistan willen wij u fijne kerstdagen en een voorspoedig nieuwjaar wensen.
“Love only grows by sharing. You can only have more for yourself by giving it away to others.”
Voorts willen wij u bedanken voor uw maandelijkse steun en daarmee voor het bijdragen aan de opbouw van een goed opgeleid vrouwelijk middenkader in Afghanistan. De maandelijkse donaties verschillen van 10 euro tot 50 euro per maand. Stichting Ariana heeft jonge en oudere donateurs en zowel vaste als niet-vaste donateurs.
Bent u nog geen donateur maar denkt u er wel aan om een donateur te worden? Vul dan de donatieformulier in voor een eenmalige bijdrage en of vaste donateurschap.
Hartelijke groeten,
Stichting Ariana
In deze nieuwsbrief laten wij u opnieuw zien welke missie u steunt.
De meisjes; onze scholieren en studenten hebben hun levensverhalen gestuurd met foto’s. Zo kunt u een stuk van hun realiteit proeven maar tegelijkertijd zien hoe Stichting Ariana hun leven een positieve wending heeft gegeven.
Ook kunt u een kort verslag lezen (inclusief foto’s) over onze laatste activiteit, het verzorgen van een buffet voor de vrijwilligers van Humanitas Samenspraak Maastricht.
Bovendien brengen wij u middels deze nieuwsbrief op de hoogte over het laatste nieuws in Afghanistan, namelijk het vervolg van de presidentschapsverkiezingen.
Tenslotte willen wij aankondigen dat er de afgelopen maand weer twee nieuwe enthousiaste bestuursleden zich hebben gevoegd aan ons team; S. Wahedi een geneeskunde student en Rabia J. ook een geneeskundestudent.
Stichting Ariana studiefonds voor Afghaanse vrouwen werft sinds 2004 fondsen ten behoeve van meisjesstudenten in Kabul, Afghanistan. De stichting geeft aan 60 meisjes, 28 middelbare scholieren en 32 meisjesstudenten tussen 15 en 25 jaar in Kabul een studietoelage van 40 resp. 50 euro per maand.
Met de financiele steun van Ariana studiefonds worden intelligente en gemotiveerde maar arme Afghaanse meisjes in Kabul in de gelegenheid gesteld hun studie te beginnen of af te ronden.
De doelstellingen van de stichting zijn het bevorderen van:
Naar wie zijn wij op zoek?
Wij zijn op zoek naar (ervaren) bestuursleden die zich met name met de kernactiviteit van de Stichting bezig gaan houden: fondsenwerving. Naast fondsenwerving verwachten wij interesse om in teamverband activiteiten te organiseren en ambassadeur te zijn van de stichting.
Heb je interesse?
Stuur ons dan je CV en een korte motivatie toe door naar: mw. S. F. Wahedi, stichtingariana@gmail.com
Afghanistan
De jeugd heeft een beslissende stem bij de verkiezingen. Ze hebben zich als vernieuwende kracht ontpopt, maar zal de oude politiek hen ook toelaten?
Deze zaterdag worden in Afghanistan voor de derde keer sinds het verdrijven van de Talibaan in 2002 presidentsverkiezingen gehouden. Jongeren hebben een beslissende stem: bijna 70 procent van de 31 miljoen Afghanen is jonger dan 25 jaar.
De nieuwe president wacht een zware taak: hij moet Afghanistan niet alleen uit handen houden van de Talibaan, hij moet het land ook laten afkicken van zijn verslaving aan hulpgeld, sinds 2002 al meer dan 60 miljard dollar. Waarvan een aanzienlijk deel overigens weer wegvloeide door het inhuren van westerse bedrijven en adviseurs. Na 2014 wordt de financiële hulp afgebouwd. De troepen van de door de NAVO geleide veiligheidsmacht zullen eind dit jaar worden teruggetrokken. Het is onduidelijk of er militairen zullen achterblijven die terreur moeten bestrijden en de Afghaanse veiligheidstroepen moeten trainen. President Karzai heeft halsstarrig geweigerd een akkoord met de VS daarover te ondertekenen.
Afghaanse jongeren zijn allang niet meer de arme sloebers uit de tijd van de Talibaan, hangend aan de slippen van moeders boerka. Op veilige plekken in de steden lopen jongens, en steeds vaker ook meisjes, rond in jeans. Moderne meisjes dragen een hoofddoek, en zijn verder niet gesluierd. Twaalf jaar na het einde van het fundamentalistische Talibaan-bestuur hebben stedelijke jongeren zich ontpopt als een belangrijke moderniserende kracht, schrijft socioloog Srinjoy Bose in The Diplomat, een vakblad voor internationale betrekkingen in Azië. Maar hun potentie wordt zowel door de Afghaanse overheid als door de internationale gemeenschap onderschat, vindt hij. Die doen veel te weinig om hen te betrekken bij de toekomst van Afghanistan, terwijl ze daar bij uitstek geschikt voor zijn omdat ze meer zijn dan een „stedelijke elite”, en hun wortels hebben in de wijdere Afghaanse samenleving. „Ze zijn in een goede positie om die te verstevigen en zo te helpen bouwen aan een politieke en sociale consensus uit naam van het centrum”, aldus Bose. Maar helaas wordt het politieke proces gedomineerd door de oude netwerken van leiders en hun achterban, vaak een mix van stamgenoten en andere ‘cliënten’ die van hen afhankelijk zijn.
Voor het eerst richten de presidentskandidaten zich nu specifiek op jongeren met een goede opleiding. Ze proberen hun stemmen te trekken door een toekomst van werkgelegenheid en stabiliteit in het vooruitzicht te stellen. Vooral in Kabul vormen jongeren een Engelssprekende elite met veel buitenlandse contacten en levendige sociale netwerken. Hun opleidingen krijgen ze steeds vaker in Afghanistan zelf, waar met name het particuliere hoger onderwijs zich gestaag ontwikkelt. Afghanistan heeft 1,2 miljoen internetgebruikers en op Facebook hebben 300 duizend voornamelijk jonge Afghanen een profiel. Jongeren reizen naar hun familie buiten de steden met een laptop onder hun arm en een usb-stick op zak waarmee ze in grote delen van het land internet kunnen ontvangen. Zo brengen zij de modernisering naar het platteland.
Maar die banen die de presidentskandidaten beloven zijn er niet, weet Gran Hewat. „Van de oudere generatie moeten we het niet hebben, zegt hij. Alleen maar loze beloften. Jaarlijks komen vier- tot vijfhonderdduizend jongeren op de arbeidsmarkt, maar er zijn steeds minder banen. Dat is een groot probleem, en dat moeten we nu eindelijk zelf oplossen.”
Hewat is een leidende figuur binnen de jongerenbeweging ‘Afghanistan 1400’, die anderhalf jaar geleden werd opgericht. Over 7 jaar begint volgens de Afghaans-Iraanse solar-hijri kalender de vijftiende eeuw. Met de naam ‘Afghanistan 1400’ geeft de organisatie aan zich te willen richten op die nieuwe eeuw die ‘de eeuw van Afghanistan’ moet worden. „Een welvarend, democratisch Afghanistan, een rechtsstaat met een verantwoordelijk leiderschap, (…) steunend op de energie en betrokkenheid van de nieuwe generatie”, aldus de oprichtingsverklaring.
Hewat: „De Talibaan hebben nog nooit publiekelijk gezegd dat ze vrede willen, dus we weten niet wat ons te wachten staat. Oorlog misschien. Maar wij zullen doen wat we kunnen voor vrede.” ‘Afghanistan 1400’ wil de generatie verenigen die achttien jaar oud was toen de Talibaan in 2001 werden verslagen, en iedereen die daarna is geboren. „Dat is ruim de helft van de bevolking; wij zijn een belangrijke politieke factor”, aldus Hewat.
De leden zijn voornamelijk eind-twintigers en dertigers met goede banen. Eind december was bekend dat de beweging zo’n tachtig leden had met hoge opleidingen en met posities binnen ministeries, in het zakenleven en op de universiteiten. Kwaliteit gaat vóór kwantiteit, was toen de uitleg in de lokale media. De bedoeling was dat een kernachtige elite „met leiderschapspotentie” de beweging zou uitbouwen tot een politieke macht waar rekening mee gehouden diende te worden door wetgevers en bestuurders.
Inmiddels is ‘Afghanistan 1400’ minder open over haar ontwikkeling. Wie zich in Afghanistan politiek ontplooit, begeeft zich in een wespennest van geweld en corruptie. „Ik kan je niet vertellen hoeveel leden we nu hebben”, verzucht Hewat. „De traditionele machtsgroepen zien ons als een bedreiging omdat we dwars door alle etnische en politieke grenzen heen gaan. We moeten voorzichtig opereren.”
(Dit artikel is verschenen in het NRC Handelsblad van zaterdag 5 april 2014 op pagina 16 & 17, door Joeri Boom)
Afghanistan kiest morgen een nieuwe president, voor de derde keer sinds de verdrijving van de Talibaan in 2001 en de vestiging van de democratie. Wie er ook wint, hem wacht een loodzware taak. Zijn land – een van de armste en corruptste ter wereld – zucht onder etnische rivaliteit, een wankele economie en een burgeroorlog tussen de Talibaan en anderen tegen de overheid en de door de NAVO geleide veiligheidsmacht die steeds feller wordt.
Ook voor het Westen staat er veel op het spel. Ontaardt de verkiezing door fraude en geweld in een chaos, dan kan dat ook worden uitgelegd als een mislukking van de NAVO, die al ruim een decennium poogt om Afghanistan op orde te krijgen.
De nieuwe president zal het zwaar krijgen. Eind dit jaar verlaten de NAVO-troepen het land. Het is onduidelijk of er militairen achterblijven voor missies tegen terrorisme en training van de Afghaanse veiligheidstroepen. President Karzai heeft koppig geweigerd het akkoord met de VS dat dit mogelijk maakt, te tekenen.
Zelfs als de nieuwe president het verdrag meteen tekent, is nog maar de vraag of er genoeg tijd is voor de militaire planners om een opvolgingsmissie op poten te zetten. Dit zou betekenen dat de Afghaanse veiligheidstroepen er – op zijn minst tijdelijk – alleen voor staan in de oorlog met de Talibaan. Verwacht wordt dat vooral de afwezigheid van een effectieve luchtmacht en Amerikaanse special forces de Talibaan voordeel zal bieden.
De Talibaan hebben de bevolking gewaarschuwd zich niet in te laten met de verkiezingen, die volgens hen een instrument zijn van de Amerikanen om controle te houden over het land. De afgelopen weken pleegden ze aanslagen op kantoren van de kiescommissie, het ministerie van Binnenlandse Zaken en een hotel en een pension van een westerse organisatie in Kabul. Er vielen tientallen doden. Vanmorgen werden in het oosten weer twee journalisten neergeschoten – een dode en een zwaargewonde. De tv-debatten tussen de kandidaten zijn om veiligheidsredenen afgezegd.
Oppervlakkig gezien lijkt de economie het goed te doen. Tussen 2003 en 2013 groeide die met gemiddeld 12,5 procent per jaar. Maar dat is vooral veroorzaakt door het infuus van internationale hulp, waardoorheen al ruim 60 miljard dollar stroomde. Volgens sommige schattingen hangt de overheid voor 90 procent van haar uitgaven af van buitenlandse donoren en ook verder draait de economie, afgezien van de grote, illegale drugssector, goeddeels op buitenlandse hulp.
Internationale donoren hebben aangegeven de hulp te zullen afbouwen na het vertrek van de NAVO eind dit jaar. „Afghanistan kan economisch niet op eigen benen staan”, zegt Noor Ebad, hoofd van de economische faculteit aan de Universiteit van Kabul. „Het zijn vooral de dienstensector en de luxe winkels die voor die groei zorgen. Dat zal stoppen als Afghanen geen goede salarissen meer verdienen bij internationale organisaties. Wat we nodig hebben zijn fabrieken voor de export. Maar we zijn de laatste jaren alleen maar meer gaan importeren.”
Ook de krijgsheren die tijdens de anti-Sovjet- en anti-Talibaanoorlogen met hun milities macht verworven, kunnen een hindernis vormen voor de nieuwe president. Een van de presidentskandidaten, Gul Agha Sherzai, is een notoir krijgsheer. De vicepresidentskandidaat van Ashraf Ghani, Abdul Rashid Dostum, eveneens. Voordat hij Dostum als running mate koos, noemde Ghani hem ooit „een massamoordenaar”. Presidentskandidaat Abdul Rassul Sayyaf leidde eerder een militie waarin Arabieren meevochten. Van hem wordt gezegd dat hij Al-Qaeda-leider Osama bin Laden in de jaren 80 uitnodigde naar Afghanistan om mee te vechten tegen de Russen.
„Het is van het grootste belang dat we zorgen dat de verkiezingen een succes worden, met zo min mogelijk fraude”, zegt Ahmed Nader Nadery, voorzitter van het Free and Fair Election Forum of Afghanistan (FEFA) in Kabul, dat honderden waarnemers zal inzetten in de stemlokalen. „Alleen zo kunnen we de Talibaan laten zien dat onze democratie succesvoller is dan hun fundamentalistische systeem.”
Het is onwaarschijnlijk dat een kandidaat een absolute meerderheid haalt in de eerste ronde. Een tweede ronde kan maanden op zich laten wachten. President Karzai kan dus nog wel even blijven zitten.
Economisch expert Ashraf Ghani, ex-minister van Financiën en voormalig employé van de Wereldbank, is de kandidaat die het dichtst staat bij westerse waarden. Volgens opiniepeilingen heeft hij ongeveer evenveel steun als zijn rivaal Abdullah Abdullah en zou hij 25 tot 30 procent van de stemmen kunnen vergaren, maar hij heeft geen eigen hechte etnische of tribale achterban. Dat heeft hij deels proberen te ondervangen door de voormalige (beruchte) Oezbeekse krijgsheer Abdul Rasheed Dostum als zijn kandidaat voor het vicepresidentsschap aan te stellen. Maar dat kan veel etnische Pashhtun, Ghani’s eigen etnische groep juist weer afschrikken.
Abdullah Abdullah is een voormalige minister van Buitenlandse Zaken, die het al eens opnam tegen president Karzai, tijdens de verkiezingen van 2009. Die werden gekenmerkt door grootschalige fraude. Toen eindigde hij als tweede. Abdullah, een oogarts, speelde een grote rol in de Noordelijke Alliantie, een front van anti-Talibaanmilities dat met steun van de VS de Talibaan in 2001 verdreef. Hij is half Pashtun, half Tadzjiek; maar de meeste Pashtun zien hem als een Tadzjiek. Sommige analisten denken dat hij een verenigende rol kan spelen in Afghanistan, waar etnische conflicten snel opspelen.
Zalmai Rassoul, een andere voormalige minister van Buitenlandse Zaken, stond er aanvankelijk niet best voor. Maar nadat Qayyum Karzai, een broer van de huidige president zich uit de race had teruggetrokken, is de steun voor Rassoul toegenomen. Hij zou nu ook de favoriet zijn van president Karzai. Nu is het vooral Rassoul, opgleid als arts, die Karzai’s belangen lijkt te dienen. Analisten denken dat de president, die interim-president werd in 2002 en sindsdien met geld en politieke gunsten een breed netwerk heeft opgebouwd, zal proberen achter de schermen invloed op het landsbestuur te houden via Rassoul.
(Dit artikel is verschenen in het NRC Handelsblad van vrijdag 4 april 2014 op pagina 13. Door Joeri Boom.)
Op 15 januari jl. promoveerde Annelies Jacobs aan de Universiteit Maastricht bij de faculteit cultuurwetenschappen. Bij wijze van cadeautjes bij de felicitaties suggereerde zij aan familie, vrienden en collega’s een donatie voor een organisatie die zich inzet voor onderwijs aan meisjes en jonge vrouwen. En dat werd stichting Ariana.
