Kirishna is een van de jongste scholieren van Stichting Ariana. Ze is in November 2014 via het ECW (Empowerment Centre for Women) en Unicef contacten in Kabul Afghanistan naar ons verwezen.

Ze zit op de middelbare school in groep drie dit jaar. Het Afghaanse stelsel wijkt af met de Nederlandse. In Nederland leren de kinderen in groep 3 het alfabet, echter in Afghanistan kan je dan al lezen en schrijven. Middelbare school gaat daar tot klas 10 en klas 12 (voor degene die extra willen studeren). Daarna begint het studenten leven, wat wij vanuit Stichting Ariana proberen te stimuleren.

Kirishna’s ouders zijn 3 jaar geleden bij een bomaanslag in de stad overleden. Zij overleefde het wel. Na het overlijden van haar ouders kwam ze bij haar grootouders terecht. Het gezin bestond uit haar oma en opa, haar 2 tantes (van 27 jaar en 25 jaar) en haar oom van 29 jaar. Haar opa was de kostwinnaar thuis en haar oom studeerde en had een bijbaan. Haar tantes hebben geen school kunnen volgen door de oorlogen en het heen en weer vluchten.

Twee jaar geleden is Kirishna’s opa plotseling overladen aan nierkanker. Jarenlang was hij ziek, echter kon hij zich geen ziekenhuisbezoeken en medicatie permitteren. Na het overlijden van haar opa was haar oom van 29 jaar de enige kostwinnaar overgebleven. Door de druk en verdriet is haar oom verslaafd geraakt aan drugs en ligt bijna anderhalf jaar ziek thuis en functioneert daardoor niet in het dagelijkse leven.

Haar oma probeert als schoonmaakster het gezin draaiende te houden. Ze hebben hun huis moeten verkopen en wonen nu in een klein huisje gebouwd in de bergen van Kabul. Kirishna’s is het eerste meisje in deze familie die een kans heeft gekregen om naar school te gaan. Stichting Ariana heeft met haar oma gesproken. In dit gesprek zei haar oma: “Mijn dochters en ik hebben deze kans nooit gehad en van haar opa mocht zij ook niet naar school. Maar ik wil haar deze kans geven zodat zij een andere toekomst krijgt dan wij; een betere toekomst.”